Ey Kara Geceler Şiiri - Ercan Kurban

Ey kara geceler, basın beni bağrınıza.
Bir kuş misali çırpınıp düştüm ağınıza.
Yalnızlık türküsü söylerken garip ve mutsuz,
Hüzün dolu şarkılarla girdim bağınıza.

Kıvranıp durur, yatakta sabahı beklerim.
Beni zâr eden âhlarıma, âhlar eklerim.
Bir gül gibi solarken aşksız, tatsız, umutsuz...
Beni var eden Rabbimden, hidayet beklerim.

Her gece, yaşarım bu kâbus dolu acıyı.
Kalbime vuran, ruhumu sızlatan sancıyı,
Zaman akarken atiye, bende hayat tatsız,
Ararım, varlığımın sebebi duacıyı.

Ey bütün sözü duyan, bütün hâli bilen Yâr!
Ne olur bu garibi böyle ağlatma zar zar!
Ceyhun olan gözlerimle bırakma ümitsiz,
Bilirim ettiğim dualar bu acize kâr...
Dualar dağıtır efkâr, ey Yâr, ey Yâr, ey Yâr...
Çok şükür Mevla'ma dilimde dualarım var.

Ercan Kurban
12.02.2013/İstanbul