Ey Kara Diken. Şiiri - Ozan Umut Suci

Kurumuş yaprağı dalı kalmamış
Gülünümü yutun ey kara diken.
Cevap veremiyor halı kalmamış.
Dilini mi yutun ey kara diken.

O yarin hasreti yürek dağlıyor.
Biri gül desteler biri bağlıyor.
Baktım yarim hüngür hüngür ağlıyor.
Eline mi batın ey kara diken.

Alın gitmiş kayıp olmuş sarılar.
Düyüm düyüm olmuş bunca sorular.
Dalan konmaz kelebekler arılar.
Balını mı yutun ey kara diken.

Umut gülü sever diken kızarmış.
Konuğu baykuş muş sebep nazarmış.
Baharında tomurcuğu bozarmış.
Alını mı yutun ey kara diken.