Ey kalbim, söyle bana, söyle ne istediğin?
Neden böyle kırılgan, hüzünlü bir halin var?
Ne derdin olabilir, benim bilemediğim?
Yoksa ruhumdan başka sahiplerin de mi var?
Ne çok sırlar var sende, ne çoktur senin rengin!
Bir gün gunagun bahar, bir gün griden tonlar...
Gönül alır şefkatin, canımı yakar kinin,
Gülsen rengârenk buket, kızsan dikenler, kanlar...
Kim, kimin içindedir, bir türlü bilemedim.
Seninle tamamlanır içimde eksik yanlar...
O kadar derinsin ki, sırrını sezemedim.
Kaybolur âleminde, kendini arayanlar...
Ah kalbim, yıldım artık, bıraksak bu oyunu!
Her zaman mağlup olur, seni mağlup sananlar.
Fakat bir bırakırsam, göremem ben sonumu,
Her zaman böyle yandı, sevdasıyla yananlar...
Kayıt Tarihi : 18.7.2010 17:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!