Hani solmazdın o ezgin kuru sıcakta,
Hani kırılmazdın o basit bir iki lafta,
Bazen sever bazen susardın,
Bazen korkar hızla kanat çırpardın
Peki, sana neler oldu ey kalbim!
Bu yaşıma kadar hiç durmadan çırpındın,
O sevgiyi, o parıltıyı, o meşakkati;
Hiç durmadan, yorulmadan, yılmadan tattın,
Elbet yenileceksin bir gün birine,
Şimdi sana neler oldu ey kalbim!
Birikti artık gamlı kederler,
Erimiyor bitmiyor ki imdat edeyim,
Ezerim nefsimi sırf senin için,
Köz olur kalbim tıpkı kebap gibi,
Ne zaman bana pes dediysen o zaman bil ki sen galipsin.
Kayıt Tarihi : 21.11.2008 19:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mesut Fırat](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/11/21/ey-kalbim-6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!