Ey kahveler! kaldırın hars'ımızın naşını...

Kıraathane idi, kırıtanhane oldu
Asrımızın çehresi, sırıtanhane oldu

Duman-is içerisinde kalmış loş duvarlar
Tavla-zar üzerine kaymış yek'te nazarlar

Oyun ki, galibi-mağlubu bıktıranhane
Mikrobu içten içe kemirip yıktıranhane

Cemiyeti kuşatan, sinsi bir hastalık bu
İnsanı tecrit eden, atalet yuvası bu...

Adım başında kahve nelere işaret
Hani nerde, fikirle yükselen imaret

Eğlenmenin oltası, kafalarda zonklamış
Kazanmanın ibresi, yelkovanı yoklamış

Gelsin çaylar şirketten, kaybedenin acısı
Masa ağası olmak, eğlencenin darısı

Örümcek ağı sarmış sokak başını
Ey kahveler! kaldırın hars'ımızın naşını...