Ey Kadın Şiiri - Özlem Deniz

Orda ölenlerden birisi
Evladına öfkeyle el kaldırırken...
Bitti hayatı
Yalnız bırakılmış koca kadın
Herşeyi düzeltip öyle gitti

Ey kadın
Evladına kavuşacakken neye ağladin
İsmini koymayı bile haketmedin ki (?)
Orada sancıyi beklerken mi dinlendin
Hayatlar taşırken bile hakkın çiğnendi.

Gecenin kraliçesi sensin ama bak!?
Zor söze asılan yüzünün üstüne palto asmışlar!
Gök kubbe altında sesin bir ırmak
Emr-i vâki konuguna demlerken ah-i hayat
Gözlerine muştular yerine hançer mi değdi?

Ey kadın
Ne zorun vardı gitmekle bir de!
"Annende babanda işin ne"
"Ne akıl veriyor o sana yine"
Allahin aşkına bırak yerinde

Ey kadın
Dört duvar arasında örtüler bürün
Suretin herkese mahrem camda görünme
Tüm emirler yazık ki sana indirildi uy.
Celladinin koynunda dansın ölümle

Ey kadın
Allah
Rüzgarı yagmuru yarattı ki saçın değmesin?
Saçlarını yarattı ki güneş görmesin?
Denizleri yarattı ki tenin değmesin ?
Mümkün mü O, kulunu dünyadan itsin

Teslim edilmemiş hakların terazisi istifayı basmışken
Heey kadın
Allah in "aşk"ına
Sen de saçma sapan konuşup durma şimdi!(?)