Ez li zarokîya xwe ya jibîrkirî digerîm
Ez nikarim bibînim
Ku ew mîna şewatek şewitandî ye
Şun piyê vê hene û belê ev bixa tûne
Ez dipirsim, li kulanan yên ku dîtî hene
Dibe ku yên dibînin hene
Lê ew kesên ku dibîne niha evji windane
Kes nizane, zarokîyamin bu çi windaye
Ey jîyana zordar kaca bêje ez nêha bu windame.
Faruk Fahrettin Özcanan
Kayıt Tarihi : 2.8.2020 02:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
YirmiYediTemmuzİkibinYirmiAntalya
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!