İstanbul çağırıyordu. 'Ey İstanbul' diye haykırıyordu.
Ey İstanbul ey yar!
Günler geçti, aylar.. Unutmadı İstanbul'u. Seviyordu çünkü...
Yazdıklarında anlatmıştı herşeyi.
Zor muydu onu görmek, görüp dokunmak,
Sarılmak...? Hasreti ile kavrulurken yüreği, hep özlemle beklediğini söylemek zor muydu bu kadar?



YALAN OLUR SÖYLENEN SÖZLER KENDİNİ SEVMEYEN BİR BAŞKASINI SEVEMEZ SANA SORSAM AYNI SORU SEV KENDİNİ SANAYAKIN BEDENİ SEVERSİN ??
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta