Ey İstanbul ey mazimiz

Ey İstanbul sen ne hatıralar verdin toprağının her zerresine
Ey İstanbul sen ne canlar yakıp kimleri sevindirdin
Gökyüzü hiçbir yerde güzel değil sendeki kadar
Ayağını yere basınca kimse mutlu olamaz İstanbul'daki kadar

Ey İstanbul ne savaşlar edildi uğruna
Nice yiğitler yok olup gitti uzak diyarlara
Medeniyeti sende öğrendi tüm dünya
İstanbul deyince yer gök inledi

Yokluk bilmedi bu ümmet sende
Taşı toprağı altındır dedi geldi
Kimse kıymetini bilemedi İstanbul
Kimse seni senin kadar sevmedi