Ey İstanbul Şiiri - Cevat Turan

Ey İstanbul
Sana bakmak göğün ateşini yakmaktır
Ellerimizde bayrak yürekli çocuklar
Beyaz bir isyan için meydanlara çıkmaktır
Kiminde yalnızlığı yaşar sokakların
Yanan avuçlarımız mıdır yoksa kiminde
Dokunsak yarin saçlarında ateşe tapmaktır
Küflü kıyılarında dolaşan ölüm
Kime baksak
Yarin gözlerinden göğe bakmaktır

Ey İstanbul
Sana bakmak prometeusun ellerinden ateşini çalmaktır
Ve anlamaksa seni tüm bildiklerimizle
Eskici bir tarihi yeniden yazmaktır
Uykudayken şehrin balıkçıları
İkili yalnızlıklarda devrimin ateşini yakmaktır
Belki konulmaz yaşadıklarımızın adı
Belki tanımsızdır bütün acılar
Dipsiz kuyuların olmuşsa yitip gidilen
Yoksul sevişmelerimizden aydınlığın ucuna çıkmaktır

Ey İstanbul
Sana bakmak aşka ibadetle yanmaktır