Ey İstanbul ayrılıkların başkenti sende yorgunsun
Ne aşklar barındırdın yıllardır sırada şimdi ben varım
Kanmıyor gök mavisi denizin ağlıyor bak martıların
Zor şehirsin vesselam ne diyeyim ben sende haklısın..
Yaralanmış bir akşam yüreğim düştüm bak yollarına
Yokluğun zehir gibi içimdeki çocuğu attın bir kenara
Yüreği ağzında bir çocuk
Gibi alırken kalemi elime
Beceriksiz, acemi ve olasıya
Yapayalnızım her defasında
Bu sonuncu olsun diyorum
Devamını Oku
Gibi alırken kalemi elime
Beceriksiz, acemi ve olasıya
Yapayalnızım her defasında
Bu sonuncu olsun diyorum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta