Ey İstanbul ayrılıkların başkenti sende yorgunsun
Ne aşklar barındırdın yıllardır sırada şimdi ben varım
Kanmıyor gök mavisi denizin ağlıyor bak martıların
Zor şehirsin vesselam ne diyeyim ben sende haklısın..
Yaralanmış bir akşam yüreğim düştüm bak yollarına
Yokluğun zehir gibi içimdeki çocuğu attın bir kenara
Her şey yerli yerinde; havuz başında servi
Bir dolap gıcırdıyor uzaklarda durmadan
Eşya fışkırmış gibi tılsımlı bir uykudan,
Sarmaşıklar ve böcek sesleri sarmış evi.
Her şey yerli yerinde; masa, sürahi, bardak,
Devamını Oku
Bir dolap gıcırdıyor uzaklarda durmadan
Eşya fışkırmış gibi tılsımlı bir uykudan,
Sarmaşıklar ve böcek sesleri sarmış evi.
Her şey yerli yerinde; masa, sürahi, bardak,