Ey İstanbul Şiiri - Tuğba Demir

Zaman sende işlenmiş safir,
Bir ömür ki, sende bir ana denk gelir.
An ki, umudun, kutsiyetin kafatası,
An ki, ubudiyetin ilk safhası.

Dünya dolusu derdim var dese de biri
Bilmez ki dünya sensin, derdi beşeri.

Tarih neki, sensin tarihi kahraman.
Tek başına diyarsın, tek başına vatan.

Ey İstanbul! Gönlüm senden yana dertli
Zira tüm güzellikler sende zimmetli
Ay ışığı desem sende, Kız Kulesi desem sende
O Süleymaniye, o Sultanahmet ki elinde

Madde sende maneviyata giden yol,
Ana kucağı gibisin, tutunacak tek kol.

Şiir İstanbul'a yazılırsa güzelleşir,
İstanbul ki, sanata ahenk verir.