Ey İstanbul
Dünyanın merkezinde
Yalnız kalmış güzellik
Sayılı ve tek kalmış
Kendine özgülüğüyle
Paylaşmış nesillerle
Zamanla değişen yüzünü
Ancak zaman hep ona
Birşeyler katmış kendinden
Yaşam vermiş nesillere
Dışlamamış hiçbir canlıyı
Kucaklamış ve yaşatmış
Rüyalarını sunmuş evliyalara
Umut kapılarını
Sonuna kadar açmış
En büyük umut olmuş
İstanbulda yaşamak
Taşı toprağı altın kent
Fakir gönüllere kendinin
Zenginliğini sunarak
Karşılık beklemeksizin
Erdal AkkoyunKayıt Tarihi : 22.4.2006 11:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)