Ey İstanbul;
Cenneti andıran güzel memleket.
Fatih'in göz nuru.
Türkiye’min gururu.
Ne güzel şey seni görmek.
Görmek ve hayal etmek cenneti.
Ey İstanbul;
Sen demek, cennet demek.
Cennet ise sen.
Ben hayatımdan bıktığım anlarda,
Sende bir cenneti bulurdum.
İzlerken ey İstanbul seni,
Hayallere doğru hep, hep savrulurdum.
Sonra gözyaşlarına boğulurdum.
Ve güzelliğin durdururdu
Çamlıca tepesinde yaşlarımı.
Hani derdi ya Yusuf ağabeyimiz,
“Ey İstanbul ey;
Ey acıların, göz yaşların kraliçesi”
İşte sen o kadar çok güzelsin İstanbul.
Hayal de olsa sen çok güzelsin İstanbul.
Kayıt Tarihi : 22.4.2006 11:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tuncay Özer](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/04/22/ey-istanbul-44.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!