Bir masalsın ey İstanbul!
İki yakası bir araya gelmeyen,
Asırlık bir türküsün...
Yorgun insanların hiç bitmeyen öyküsüsün...
Cihanda bir eşin daha yoktur, bilinir,
Layığındır bu topraklar,bu insanlar,
Bu gökleri delecek kadar şehvetli minareler,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
