Ey İstanbul Şiiri - Hasan Kocamanoğlu

Ruhumuza hayatlar verir, yedi tependen ezanlar
Laleler, sümbüller ve güller, şehrisin sen ey İstanbul
Şu güruha hayat el verir, yaşasa da hezeyanlar
İnciler, mercanlar, ak canlar, şehrisin sen ey İstanbul

Kıyas bile kabul etmezsin, seni bilirim güzel yar
Sultanlar ile evliyalar şehrisin sen ey İstanbul
Sen bir tomurcuk tadındasın gezsem dahi diyar diyar
Sevdalar, güzeller, nimetler, şehrisin sen ey İstanbul

Arasam da hiç bulamam ki, şu dünyada bir eşini
Hüzünler, çileler ve dertler şehrisin sen ey İstanbul
Kadir kıymet bilmezler bile, bırakmaz senin peşini
Kazançlar servetler, fırsatlar şehrisin sen ey İstanbul
…
Yüreklerde büyür sevgiler, hasretle dolar tüm gözler
Fatih’ler Yavuz’lar, Murad’lar şehrisin sen ey İstanbul
Sende düşenler sende kalkar, ayrılsa da yine özler
Huriler, periler, sultanlar, şehrisin sen ey İstanbul
…
Her taşın ve toprağın altın; maddesi ve manasıyla
Sen en güzide sultanların, şehrisin sen ey İstanbul
Gözyaşında yüzer, demirler, tüm gayretler anasıyla
Bugün sen çile çekenlerin; şehrisin sen ey İstanbul
…
Yaldızların düşmüş yerlere, muhtaçsın gerçek erlere
Yeni yüzyıla taşınacak; şehirsin sen ey İstanbul
Tutalım kol ve kanadından, var en yüce değerlere
Yıldızlar gibi parlayacak, şehirsin sen ey İstanbul
…
Yeni yepyeni gençler gördüm, çalışkan ve delikanlı
Seni gönülden sevenlerin, şehrisin sen ey İstanbul
Sana hizmet edebilmekte; o kadar da heyecanlı
Ay yıldızla dalgalanacak şehirsin sen ey İstanbul

Km–080406