Ey İstanbul Şiiri - Cumhur Karaca

Dün gecenin burukluğumu var ki;
Bu sabah böyle mahsun ve kederlisin.
Gün vurmamış boğazın serin sularına,
Marmara ve Karadeniz bile kıyında
Sessiz ve mahsun.

İncindinmi yoksa! İncittilermi seni?
Poyrazın, lodosun bile esmiyor;
Biliyooruumm!
Bu senin gündüz yüzün!
Gece yine hırçın ve yine bencil olacaksın!

Eyy İstanbul!
Fahişe çığlığını basarken,
Pezevengi pazarlayacak!
Kumarcısı, gogocusu
Şarab içinde boğulacak..,
Kötü, iyiyi ortadan kaldıracak!
Dipsiz uçuruma yuvarlanmış suçlu;
Yine saldıracak!
Gönüller, sevdayı yasa boğarken,
İçkiye meze yapılan sevdalı
Bir dubleye yağlı ilmeği geçirip;
Kendini asacak...

Eyyy bencil İstanbul!
Bir gün iyi kötüye başkaldıracak!
Ama o zaman
Senin kötü yüzün kalmayacak...!