Ey İstanbul... Şiiri - Hüseyin Yanmaz

ey istanbul
yine seninle ben kaldık,mı baş başa
yine telaşlı bakışlar
yine sessiz bir ortam

mas mavi bir gökyüzü
dışarda serin bir hava
içimde dünde kalan hüzünlerim
umutsuz görünen yarınlarım
hepsi içimde suskun
öfkarlıyım nedense

ey istanbul
hiç düşünemedim yarınları
yorgun düştü bedenim
saçlarımda ak
sırtımda kaldı ağır yüküm
girmez gözlerime uyku
her gece olduğu gibi

ey istanbul
sokaklar yine sessiz
virane bir hayat
sus pus olmuş dört bir yanım
boğazı uzaktan seyrediyorum
ne gidecek tahkatim
nede seslenen bir ses
suskun bir şehir içimde kaldı öylece

ey istanbul
hava soğuk kuru bir ayaz
dilimde ayrılık şarkıları
tüylerim diken diken
taşında toprağında senin olsun
ben gidiyorum
ey istanbul...

Hüseyin YANMAZ
08/01/2019