Göğün penceresi kapalı, dünya acı fısıltı.
Maskeli gülücükler, zehirli sözlerle.
Ey İsa'm, insanlık neye dönüştü böyle?
Sana uzanan eller, ihanetle dolu,
Dostluk ardında gizli, derin bir kuyu.
Otuz gümüşe satıldı yüce canın,
İnsanlık dediğin, aldanışla yoğrulmuş.
O çığlık, o sessiz veda, göğe yükselen ah,
Sözlerinle aydınlanan her yol, şimdi kararmış.
Oysa sen sevgiyi getirdin, yaraya merhem,
İnsanlık unuttu mu öğretini, yoksa aldanış mı sardı her yanını?
Kayıt Tarihi : 3.7.2025 17:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!