Ey insanoğlu!…
Fani olan Dünya da, fena olan zevke.
Her türlü ahlaksızlığa şerre sulandın.
Aldandın...
Başı boş çırpındın.
Nerde kötü alışkanlık var.
Ona savruldun. Üstelik, işin kolayına, üç kağıdına kaçtın.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta