Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
bu siirinizde kendinizden bahsediyormussunuz gibime geldi isallah yaniliyorum cünkü böyle güzel siir yazan nasil olurda insanlari arar birakinda onlar sizi arasin hayatimizda tanidigimiz cok iki bacaklilar bulunmakta ama önemli olan onlara ihtiyacimiz olup olmadigi sizde bu yetenek oldugu sürece onlarin size ihtiyaclari var siz siz olun ve öyle kalin insanligin degisecegini sanmiyorum yazmaya devam edin dertlerinizde üzüntünüzde kaybolacaktir ama dedigim gibi isallah yaniliyorum
Saygilarimla
Gurbette dost bulmak zordur
sahte dostlar ise coktur
ölsen soranin yoktur
ya yasasan ... bostur
Doğum gününüz münasebeti ile
uğradığım sayfanızda
Bu güzel çalışma ile karşılaştım
Tebrik ediyor ve
Yaşayacaklarınız
Yaşadıklarınızdan
Daha renkli
Daha hareketli
Daha bereketli
Geçmesi temennisi ile
Doğum gününüz kutlar
Yüca Rabbimden
Sağlık,afiyet ve başarı dolu bir ömür
Niyaz ediyorum.
Osman ERDOĞMUŞ
SAKARYA
Henüz hayatın başı...Çok Var Görecek çok...
Ne bir çaresi var nede devası...
Tecrübe Kazıktır o da cabası
Selamlar.........
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta