Ey İnsanlık Şiiri - Serkan Gebel

Ey İnsanlık;
İnsan olduğunu sanan müsveddeler,
Hırslarınızın bir sonu yok sanıp aldanmayın,
Bitecek olan bir alemde vakarla dolanmayın.
Ey İnsanlık;
İnsanım diye kalp kıran gereksizler,
Varla yok birdir önceden nasıl olmadıysan,
Senden sonrası da elbet olacak istersen inan.
Ey İnsanlık;
İnsanca yaşamayı zehir eden cahiller,
Putları dizdiniz gönüllerinize sevgili ettiniz,
Mal oldu,ten oldu,söz oldu ama siz olamadınız.
Ey İnsanlık;
İnsan görünümlü ömür törpüleyenler,
Kimden aldınız bunca haksızlığın hakkını,
Rahman Kahhardır da tecellisi yok eder muradını.
Ey İnsanlık;
İnsanı insana kırdırarak kurtulacağını sananlar,
Ötelerden habersiz yollara taşlar dökerek avunanlar,
Ayağınıza dolanacak onlar,Rabbim ensenizden yakalar.
Ey İnsanlık;
Gelin bırakın yanlış olan her şeyi zaman azalmakta,
Ha bu gün ha yarın,ecel alıp götürecek o yüce huzura,
Elinizde insanlık,önünüzde Cehennem,Sırat'ın işi zor unutma.