Ey insanım deyip de, o unvandan bi-haber;
İnsan olan bir insan, kalmaz lütfe şükürsüz!
Ey medeni geçinip, lakin ondan tığ teber;
Madem şükrü unuttun, bari yaşa küfürsüz!
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta