Ey insanım deyip de, o unvandan bi-haber;
İnsan olan bir insan, kalmaz lütfe şükürsüz!
Ey medeni geçinip, lakin ondan tığ teber;
Madem şükrü unuttun, bari yaşa küfürsüz!
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla