Ey insan.. yeni hali Şiiri - Çetin Akyıl

beni duy, duy sesimi ve dinle.
dilin karalar bağlamayacak,
söylenmemişi,söylenemeyeni söyleyecek dilin.
korkmuş laflar etmeyecek sesin
yankısı, sevdası olacak ulaşılmaz dağların ve el değmemiş karların.
dağlar,dağlar eğilecek önünde.
ey insan
yürünmez denen yollarda,
derin bıçak yaralarını göze alıp yürüyeceksin.
deniz kudururken,
zaman sallarken celladın keskin kılıcını,
martılar bile terk ederken denizi,
girilmez denen sulara,
dibini görmeden dalacaksın.
korkmayacaksın,denizleri kurutacak içinin ateşi.
ey insan
dağdan kekik kokuları getiriyor rüzgar duyuyor musun
yaşam kokuyor buram buram.
çocuk kokuyor burcu burcu.
özgürlük kokuyor,sen kokuyor,ekmek kokuyor ve dava ve kavga kokuyor
senin safhında emek, senin safhında şeref ve adalet ve dahası hürriyet
aç gözlerini, bak barışın suratına tükürüyor savaş
zalimin bir elinde zulüm
diğerinde karanlığa sinmiş ve karalar giymiş barbarlar
ilahi mırıldanıyor en kutsal mabetlerde
senin elini tutansa kutsal yaşam,kır çiçekleri ve ondan da gayrısı
çocuklar analar ve yine çocuklar
diğer elindekini tanıyor musun
benim o ey insan
sana gecenin, sana baharın, sana sabahın şarkısını öğreten
senin öğretmenin,senin en beyaz,en mavi,en kırmızı halin ve ateşin,
ve hiddetin ve utancın
benin o ey insan
senin insan yanın
senin vicdanın
beni tanıyor musun
beni duyuyor musun
sana dostlarını ve düşmanlarını gösteriyorum.
beni anlıyor musun.