Şoyle kendi başına kaldığın zaman,
vicdanına sor ve bir danış.
insanda olurmu bukadar aldanış.
ölümüne yapıyorsun yarış.
senin içinde yokmudur hiç barış.
küçük büyük demeden insanları öldürüyörsün.
Birde geçmiş kameralar karşısında, gülerek
pozlar veriyorsun.
Ey insan oğlu. Ben bir karıncayı değil öldürmek,
suda kendini kurtarmaya çırpınırken görsem, kıyamam
kurtarırım. Sen zavallı mahsun sılahsız, bebeleri,
anneleri, ablaları, dedeleri, göz kırpmadan öldürüyörsün.
Bu Dünya sanamı kalacak biliyorsun.
Yeter artık yaptığınız zülümler, katletmiş olduğunuz
toplu ölümler. Vıcdansızca gazzeye saldırdınız,
bütün insanların ahını aldınız,
yaptıklarınız size kâr kalmayacak,
bedeniniz cayır cayır yanacak,
o zaman sizi kimsede kurtaramıyacak.
22/01/2009
Hikmet AtişKayıt Tarihi : 22.1.2009 19:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yüreğinize sağlık. Allah (C.C.) sizden razı olsun.
Selam, sevgi ve saygılarımla.
NASIL BİR VİCDAN TAŞIYORLARSA.....PES DOĞRUSU..
YÜREĞİNE SAĞLIK EFENDİM...KALEMİN DAİM OLSUN..
TÜM YORUMLAR (35)