Ey İnsan Oğlu Şiiri - Baki Ortak

Unutma ey insan oğlu
Bir gün o sandala sen de bineceksin
Bugün gülersin yarın susarsın
Ömür bir nefes gelir ve geçersin

Biriktirdiğin altın mal unvan
Hepsi kalır ardında bir gölge gibi
Bir tek iyilik gelir seninle
Bir tek dua tutar elinden o gece

Bak şu dünyaya döner durur
Bir doğum bir ölüm hepsi sır olur
Kimi taşla kimi gülle anılır
Seç şimdi taş mı olursun gül mü

Bir yetimin duası senden yana mı
Yoksa bir garibin ahı mı ardında
Unutma iyilik sessiz büyür
Ama kötülük yankılanır mezarında

Bir gönül yıktın mı taş kesilir kalbin
Bir gönül yaptın mı cennet olur halin
Toprak altında ne servet işe yarar
Ne de kibirli bir adın

Dünya dedikleri bir misafirhane
Bugün sende yarın bende
Ne kadar uzun sanırsın yolu
Oysa bir göz açıp kapamada bitecek her şey

Bir gün sessiz bir çağrı gelir
Ne sabah kalır ne akşam
Rüzgâr durur zaman susar
Bir sandal yanaşır usulca kıyına

O sandalda ne süs vardır ne saltanat
Ne de ikinci bir şans
Yalnızca sen varsın
Ve yaptıkların yankılanır sonsuzlukta

Ey insan oğlu
Bir lokmayı paylaş bir kalbi onar
Bir çocuğun başını okşa
Bir anneyi güldür bir dostu affet

Çünkü o gün geldiğinde
Hiçbir mazeret dinlenmeyecek
Yalnız iyiliğin yankısı kalacak
Denizin o sonsuz sessizliğinde

Ve bil ki
En büyük miras bıraktığın sevgi
En güzel eser affettiğin bir yürek
En doğru yol hakka uzanan eldir

O gün o sandala binerken
Korkma utanma keşke deme
Sadece gülümse ve de ki
Ben insan gibi yaşadım

Rüzgâr dursun deniz sussun
Melekler yazsın adını ışıkla
O vakit bir ses yankılansın ufuktan
Bir dua gibi bir ikrar gibi

Unutma der Kul Ortak ey insan oğlu
Her canlı o sandala bir gün binecek

Ve dalgalar fısıldasın adımı sessizce
İyiliğin gölgesinde sevdanın dilinde

Kul Ortak