Ey İnsan Oğlu Şiiri - Ömer Tural

EY İNSAN OĞLU

Adeta dünya'ya, bir gelmiş gibi
Nefsine aldanma, ey insan oğlu
Ölçüyü şaşaırıp, bozma tertibi
Girecek mezara, bey insanoğlu.

Yakışmaz yaptığın, ahlak, kültüre
Cehalete Ddüşme , göz göre, göre
Işık gösterilmez, bilesin köre
Sonra derler sana, şey insanoğlu.

Ömürde şeytana, fırsatı verme
Gerçeğin önüne, duvarlar örme
Bırak inatlığı, sakın ha sürme
Sorarlar sebei, ney insanoğlu.

Üstünlüğün, yok ki, neden şiersin ?
Akılıyım dersin, zara düşersin
Sonra burnun ile, çukur eşersin
Gururlu sevilmez, hey insan oğlu.

Kulla allay etmek, bilesin ayıp
Küçükleri koru, büyüğü sayıp
Sende topraklarda, olursun kayıp
Söylerler ardından, hay insan oğlu.

Hatırı bilenler, saygıyı görür
Güzel ahlak, kulda, yüzü güldürür
Tural'ım kötüyü, görür üzülür
Üzülür peşinden, vay insan oğlu.

Ömer TURAL, Duyguların şairi
16, 12, 2019, Ankara