Ey insan! Şiiri - Hasan Belek

Ey insan!
Devrimci bir aşktı;
Peygamberin yaşadıkları,o bir güneşti
kasas suresi 5. ile bakara 219 da
gönlüme doğdu ve ezberlerim bozuldu
Yüreğim o aşk ateşiyle kavruldu

Ey insan!
şah damarımda dürüstlük atıyor
kalbimde bir aslan yatıyor
ezenlerden yana değilim, bunu böyle bil
fukaradan yana ol,ezberinde olanı sil
yaşasın ezilenler,kalksın bu sömürü
halkım uğruna harcayacağım bu ömürü
benim göz zevkim budur ey soytarılar
bize sevmeyi öğreteceksiniz, tozlu kitaplar

Ey insan!
Her türlü haramı,helal demez kitap
dürüstlüğü edeceğiz,daima hitap
mutlu insanları anlatmalıyız
çocuk saflığında gözler ile
ve hakkı savunan sözler ile

Ey insan!
Yürekli özgür ve haklı sesin duyulmalı
sahibinin sesi tadında
ikra dedi O adında,ona uyulmalı
kıyam edip,salat eylemelisin
o na köprü kurmayı denemelisin

Ey insan!
Şair günü yorumlamalı,hep hakkı sunmalı
şairdir bu günü çiziktirir
her daim gönlünde
ezilenlerin sesini biriktirir

Ey insan!
Şairdir ağlayanı güldüren
aşkı,sevgiyi,hakkı,hukuku bildiren
kalplerden öfkeyi kini sildiren
ve dahi ezilenleri sevdiren

Ey insan!
şair görür kalp gözüyle,söyler hakkın sözüyle
nur gibi olan yüzüyle,hakk’tan gelen özüyle
marifet şairde değil özdedir
ona nazar eden gözdedir
ustasından öğrendiği sözdedir

aşık olduğu O nurlu yüzdedir...

HASAN BELEK 02/02/2014