Ey İnsan! ... Şiiri - Alparslan Çolakoğlu

Güzele eylem olmalı adımların
Güzel olsun istiyorsan dünyan!
Kendini keşf etmeden bekleme bahtiyarlık
Tanı önce hücrelerini..
Bil ana rahmine tohumlanış gerçeğini
Her dölleniş insana değildir ey insan!
Mayanı fena sorgular yaşam..
Bu ne yaman çelişki ey insan! ..
Oysa güzellik sende filizlenmeli
Salkım saçak gülüşler bırakmalısın zamana
Yen senden olmayan talihi..
Yazgıları yazan sensin, değil tanrı?
Güzele eylem olmalı adımların
Güzel olsun istiyorsan dünyan! ..
Kendini ara ey insan! ..
Ötekinin peşinde yeter sıralandığın
Hissetmelisin kendini
Ve yürüyüşün olmalı hep sana..
Gün çiçekleri doğur bahtına
Bu kara yazgı senin değil
Açık olmalı gönül gözün
İçinden sesler gelmeli
Yakaladın imgenin en can alanını
Peki kaç notalık yaşadın hayatını...
Tanı önce hücrelerini
Sen en cesur serüvencisin..
Ve;
Serüvenci korkmadan yaşar macerasını
İz diye düş kırıklıkları kalır serüvenciden geriye
Zaman; koruyan ve değil bağışlayan!
Kendine uzak düşer eylemlerin
Düşlerinin uzağına..
Azarır yaran..çoğalır sızın
Kendinden bile göçmeye yetmez bilgeliğin
Budur mayanı insan kılan..
Tarihin dehşet yanılgısında kalırsın
Vatansız..
Mekansızlığına yer ararsın da
Kabul görmez saklını hiçbir sığınak
İhtişamlı yolculuğunda kendini keşf edişin olacaktır,
En büyük karın..
Budur senin mayanı insan kılan..
Bil ana rahmine tohumlanış gerçeğini
Her dölleniş insana değildir ey insan!
Kendi serüveninde bulduğunda kendini;
Bilgesi peşinde simurgsun artık
İnsanın en kamili
Bilgeliğinin göğünde kanatlanırsın
Aydınlatırsın evreni..
İşte sen busun bil kendini..
Aydınlıktır geleceğin
Gelecek senindir
Kendini keşf ettin işte; senindir daim bahtiyarlık..
Yeter ki; gününü umuda ayarla ey insan..!
Ey güzel insan! ..