Ölüm bir son değil tebdil-i mekan
Uyanalım uykumuzdan çok geç olmadan
Malın, mülkün,canın emanetindir
Bu dünyada neye dersin benimdir
De ki yanımdadır her neyim varsa
Ne kadar şükretsen az yaradana
Hakkı unutup ta batıla uyma
Şükrü unutup ta sen nankör olma
O ki sonsuz lutfeden, kerem eyleyen
Senden hiçbir karşılık beklemeyen
Ey insan aldanma dünyaya yalan
Tüm yaşananlar bir imtihan
Hidayete erdir Rabbim lutfeyle
Uyanalım uykumuzdan çok geç olmadan
Bu yalan dünyadan göçüp gidenler
Bir kefenden başka ne götürdüler
Hani sevdiklerin, hani anan baban
Gaflet uykusundan ey insan uyan
Ölüm bir son değil tebdil-i mekan
Uyanalım uykumuzdan çok geç olmadan
Kayıt Tarihi : 30.10.2008 15:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aysel Gülmez](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/10/30/ey-insan-36.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!