Ey...İnsan Şiiri - Ertan Ünlü

kokuşmuş bir çamurdan başka birşey değilsin,
Boş yere gururlanıp aynalara aldanma.
Yine yağmur yine sel sulayıp toprağını,
Üzerinde yemyeşil otları bitirecek.

Ya servetle öğünüp ya fakirken gururlu
Herkesi küçümseyip ve çok yükseklerden bakan,
Çirkef kokan pis yüklü o fani vücudunu
Bir daha bu dünyaya acep kim getirecek?

Bu acayip hayatta akıl mantık yürütüp
Bunu kendi adına insanca uygulamadan,
Kör tavuk gibi başın sağa sola vurarak,
Ne zaman uyanıpta doğruları görecek?

Bazen körpecik bezen buruşuk pazen
Gibi bedenler; toprağa verilirken,
Buaşikar örnekle daha başka bilmemki
Hangi ders hırsını dindirecek?

Rahmeti bol allahın varlığını bilmeden,
Bilemiyerekte ömür boyu sürecek
Çırpınıp duracaksın kör nefsinin uğruna,
Ozamanda hak layığını vercek.