Ey İnsan Şiiri - Oğuz Bulut Yakupoğlu

Ey insan
Korkuyorum
Yanımdan ayrılma!

Annesiz nasıl çaresiz
Ve korkarsa yavru
Ben de öyle korkuyorum
Yanımdan ayrılma
Beni avut
Elimi bırakma, elimi tut.

Rüzgarsız bir kır
Bulutu olmayan bir güneş
Çağlamayan bir dere
İşte bundan korkuyorum
Beni avut
Elimi bırakma, elimi tut.

Önünden bulut geçmeyen bir ay
Her gece yıldızları solduran bir mehtap
Hiç harap olmamış yep yeni yapılar
İşte bundan korkuyorum
Yanımdan ayrılma
Beni avut
Elimi bırakma, elimi tut.

Hep bal yapan arılar
Akrepsiz çalılıklar
Yaban gülsüz dağlar
Ekşisiz limon
İşte bundan korkuyorum
Yanımda kal
Bani avut
Elimi bırakma, elimi tut.

Ağlamayan çocuklar
Sevişmeyen insanlar
Ve
Kartopu gibi büyüyen
Teknoloji, teknoloji, teknoloji
Medeniyet, medeniyet, medeniyet
Kızılderili Reisin unutulan sözü
“Emanet alınan” ama yok edilen “Doğa! ”
Aşksız
Tanrı’nın boş verdiği bir Dünya
İşte, İşte bundan korkuyorum
Benden bir an bile ayrılma
Bana sarıl
Beni avut
Yüreğimi serinlet
Elimi tut! ..

04.08.2003/17.00