Ey İnsan Şiiri - Mehmet Çiftci

Ömür miktarı belli iki zaman arası,
Adına hayat denen çok kısa bir yolculuk.
Başlangıcı bitişin müjdesi, ya sonrası,
İşte o yaşananın neticesi olacak.

Emanet sahibine iade olunurken,
Ecel ne zaman gelse,farzedilir çok erken,
Gözler dünyadan geçip bir nokta seyrederken,
Eşin, dostun, ahbabın senden ayrı kalacak.

Yıkanacak vücudun senin arzun olmadan,
Beyaz bir kıyafete girersin sorulmadan,
Yapacağın işlerin tamamı görülmeden,
Bir musalla tahtında namazın kılınacak.

Kurtulmak isteyecek sevenlerin naşından,
Tutacak iki kişi ayağından başından,
Kutuya gireceksin ayrılıp yoldaşından,
Yerde gezen vücudun omuza alınacak.

Ve son yolculuğun bu dünyada göreceğin,
Omuzlarda olmanın hazzına ereceğin,
Küçücük bir çukurdur sonunda gireceğin,
Çok sevdiğin bedenin toprağa konulacak.

Dostların baş ucundan ayrılır birer birer,
Mahşere dek bundan böyle barınağın o makber,
İstirahat beklerken çıkar gelir melekler,
Yaşadığın hayatın hesabı sorulacak.

Busun işte ey insan enin boyun bu kadar,
Üç günlük dünya için çırpınıp oldun heder,
Her adım atışında unutma ki ölüm var,
Ya iyi ya kötüyle adın hep anılacak