Şah olsan âlemde, neylesin âlem seni
Alır atar zemin içine, yer, yer seni
Geçip gider zaman, unutulur gidersin
Kim imiş o derler, olursun, sende kimsin?!...
Konuşma, hemde şişirerek, avurdunu
Yaramazsın ne yeri, ne göğü delersin
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
"Şah olsan âlemde, neylesin âlem seni
Alır atar zemin içine, yer, yer seni"
Esinlendiğiniz şiir de sizin şiiriniz de çok hoş.
Şahsi fikrim; ikinci kısımda üçüncü mısra akıcılığı kesiyor.
Yorumunuz için teşekkür ederim. Hangi şiirden esinlendiğimi bilemiyorum. Ancak kuzu gibi besler yer, yer seni böyle bir şiir var sanki.
O dediğiniz mısrayı yeniden duzenledim.
Tevazuyu unutup, mal, mülke şımarma
şeklinde.
Saygı ve selamlarımla.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta