Ey insan bil ki;
hapsolmuşsun sonsuz bir taht’ta
ruhun çürüyor bir kelepçenin pasında
göz diktiğin taht altından da olsa
esaretindesin baktığının
kaf dağıdır bu yukarılar
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta