Önce çiçekler gibi açarsın,
Her gören sana gıptayla bakar.
Sonra da yavaş, yavaş solarsın,
Yerden bitmeler bile laf sokar.
Doğanın kuralıdır doğarsın,
Ailen gözleri gibi bakar.
Gün geçer serpilir, gelişirsin,
Akıllı, geçmişten küpe takar.
Sen; bu döngünün bir parçasısın.
İnsanlar, payına düşeni yaşar.
Eh! Emek eder, yorulur toplarsın,
Kibrit çöpü hayalini yıkar.
İsmin yakışmalıdır, insansın;
Zerrecik bile canını sıkar.
Tez yönünü doğru seçmelisin,
Yoksa o ateş, cismini yakar.
Varken gücün seni aldatmasın,
Sinek bile nefesini tıkar.
Bre! Bolca vaktin var mı sanırsın?
Ecel ansızın boğazın sıkar.
Defne;14.12.2018
Kayıt Tarihi : 27.12.2018 11:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Çekmecelioğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/12/27/ey-insan-112.jpg)
Hasan Bey, Bir Mürşit Felsefesiyle yazılmış. Elinize yüreğinize sağlık...
TÜM YORUMLAR (2)