Ey İlahi! Senin kudretine hayranım;
Şu gördüğün arş-u aleme gıpta eyleyen
Bir nebze senin kudretinden kenarda olsam yanar kül olurum, kalmaz dermanım
Hala; gaflete gözüm dalmış hülyaya,
Sıcak olur oflarız, soğuk olur üşürüz,
Bir tutku ki, gönül dalmış rüyaya,
Oysa biz aslında, kör kütürümüz.
Ey Nefis! Uysallaş artık, kendine gel!
Yırtıcı olma sakinleş ki körlüğün gitsin,
Akıbetin bir hiçtir, sonun perişan,
Bu bedbaht yokluğun iyilikle bitsin.
Kayıt Tarihi : 6.7.2000 18:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!