ey hayat,
yetmez mi bunca bedel
bunca çırpınış bunca kıyıya vuruş
bunca hırpalanış
niye aramızdaki bu uzaklık bu mesafe
nedir böyle delice tükettiğimiz
peşin sıra nefes nefese
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
acım sürecek acılarım yıllara eklenecek ben acılarımla yaşamayı sevdim be hayat seni artık ben değil seni acımadan harcayanlar güldürecek çünkü sen bana çile vermekten bıkmadın bende senin verdiklerini heybeme atıp omzumda taşımaktan hiç bıkmadım ve bıkmayacağımda… harca bozdur bozdur şimdi kendini sana inat sevdiklerim için bende seni bozdurup harcayacağım bundan sonra var mı ötesi haydi sen söyle şimdi….
hayat adlı yazımdan küçük bir bölüm bırakıyorum yorumuma
tebriklerimle mükemmeldi
Dünya bir veriyor bin alıyor ...Ama kime dersin ki?? O ne kaderi, ne de feleği dinlemez, o sadece bildiğini okur...Tbr ederim..
Güzel bir isyan sesi... Yüreğinize sağlık...
ne kaldı elimizde geçmişi anarken
içimize çöken hüzünden başka
ne verdin bize ki
bırakalım arkamızda güle oynaya
Etkilendim.. Ne kadar güzel bir isyan..Kutluyorum şiirinizi..
karanlık kuytularda
çocuk gülüşlü gençliğimizi
savrulmadık mı uğrunda
bir o yana bir bu yana
yüreğiniz yüce olsun. yine de adam gibi adamız ve dimdik ayaktayız.selam ve saygılar
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta