Ey Hayat Şiiri - Fesih Çelik

Ey hayat,
Hiç inkar etmedim.
Suyunu içtim,
Ekmeğini yedim.
Bahçelerinden güller derledim…
***

Ey hayat! Ama sen,
Sen adil davranmadın
Bir verirken,
Hep beş aldın.

Bana dünyayı küstürdüğün zamanlar,
Renkler solar,kokular silinirdi.
Çakır ayazda
Akrebin zehri olurdu her şey,
Esir alırdı uykularımı.

Bazen de ben küserdim,
Sana ve dünyaya.
Yalnızlığın çığlıkları
Zamanın,dipsiz kuyusunda yankılanırdı.

İşte böyle,ey hayat.
Düşe kalka,
Küskün,barışık
Sonuna geldik,gidiyoruz...

Fesih Çelik-01.01.2011