Ey hayat bak seni yazıyorum yine! !
Aşksız kalan bir dil gibi
Lal oldu duygular bende
Hasret çeken bu yüreğim
Solgun bir yaprak gibi
Bu kış akşamlarında
Titriyor bendenim
Yağan her kar tanesi altında
Ey hayat bak seni yazıyorum yine! !
Soğuk bir son bahar akşamında
Karanlık sokaklar seni haykırıyor
Karşıdan görünen sisler
Yüreğime umutsuzluğu ekiyor
Yolunu kaybetmiş bir kuş gibiyim
Bu virane şehirde
Ne yol gösterenim var
Nede kona bileceğim güvenli bir pencere
Sokak lambalarının ışığı bile
Akşamların yasını doğuruyor sanki
Işığına aldanıp aydınlık yolum dediğim
Ey hayat bak seni yazıyorum yine! !
Yüreğime acı eken
Biçtikçe hiç bitmeyen
Köklerini hücrelerime salan
Göz yaşlarımı yağmur gibi akıtan
Beni kaderime düşman eden
Baharımı kışa çaldıran
Ey hayat bak seni yazıyorum yine! !
Kayıt Tarihi : 11.2.2010 09:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Esma Doğan](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/02/11/ey-hayat-88.jpg)
sevgilerimle tam puan
Her rengi idare edebiliyorsak , en az zararla atlatabiliyorsak başarıdır.
kalemine sağlık,başarılar.
TÜM YORUMLAR (12)