Ey hayat Şiiri - Ali Uğurlu

Benim ayrılıklarım hiç severek olmadı.
İçimi kinle nefretle doldurdular.
Şimdi tek isteğim dünyadan severek ayrılmak.
Ama daha zamnım dolmadı.
Ey hayat, ne tuzun kaldı nede tat.
Oysa ben her şeyi sevdim, sadece sevdim.
Katıksız yarınları istemeden.
Güneşi, geceyi, mehtabı, uzunu cüceyi sevdim.
Bazen rüzgar üşüttü beni, bazende serinletti.
Bulutlar kimi zaman ıslattı, zaman zamanda_
güneşim sakladı.
Dört mevsimin her gününü sevdim.
Sağımı solumu her yönümü sevdim.
ve hiç karşılık beklemedim.
Sevmeyi öğrendimde, sevilmeyi beceremedim.

Gül kokusu düşlerde yaşadım özlediklerimi.
Ey hayat, ne tuzun kaldı nede tat.
Vediklerin yetti vermediğini istemiyorum.
Artık sana kalsın hayallerim, sende dursun anılarım.
Belki bir gün bir yerde geriye alırım.
Ben şimdi gidiyorum.
Sadece ama sadece sevgimi götürüyorum.
Bunuda alamazsın ya elimden.
Sustum, bende şikeyetçiyim dilimden.
Ey hayat, ne tutzun kaldı nede tat.
Bana verdiğin son değeride yitiriyorum.
Aşk bahçesinde ben hiç yeşermedim.
Dedim ya, sevmeyi öğrendimde_
sevilmeyi hiç beceremedim.