Koşan ayaklarım yürümez oldu
Bahçemde güllerim açmadan soldu
Ömrüm kıymet bilmeyen elde
Tükendi heder oldu
Ey hayat sen ne çabuk
Tükettin beni
Gülen yüzüm artık gülemez oldu
Sohbetime doyulmazdı
Oda artık acıdı detlerle doldu
Artık beni teselli edecek
Dostum bile kalmadı
Ne yapalım onlada zamana uydu
Nerede eğlence onlar orada
Ben böylemi olacaktım söyle
Ey hayat sen ne çabuk
Harcadın beni
Artık kimseye güvenim kalmadı benim
Bunları yaşadıkça öğrendim
Peki ders aldın,mı diye sormayın bana
Eğer ders alsaydım
Böyle mi olurdum
Ey hayat sen ne çabuk harcadın beni.
26.12.2008 Münevver Şenol
Münevver ŞenolKayıt Tarihi : 26.12.2008 18:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayattan ders almayı bilemeyenlere ...
İnsanları harcayan hayat değil,yine insanlardır.Deneyim yaptığımız hataların sonucunda oluşur..Hiç kimseye güvenmemek bana çok kötü gibi geliyor..Güven duygusu olmadan yaşamak zor ama temkinli olmak gerek diye düşünüyorum.
Yine bir sitem ,yine hüzün..
Yeni yılda hep mutlu olasın.Öpüyorum sevgimle..
Mürsel Adıgüzel
Sen Nasreddin Analığı iyice unutmaya başladın,
Hadi kımıldan artık, gülen şiirlerini özledik
Sevgilerimle
Önemli olan gerçek dot bulmak şu fani dünyada.
Yüreğin dert görmesin ablam.Kendine iyi bak.
Baki saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (5)