Hep
Çok bilinmeyenli denklem oldum
Bilinmeyecek bir şeyim de yoktu aslında
Ama
Ne toplandım
Ne de çarpıldım
Hatta
Kayda değer bulunup
Çıkarılmadım bile
Sadece bölündüm
Ve… bölündükçe de ufalandım…
Hiç bir zaman
Huzurla başımı koyamadım yastığa
Hep gelecek kaygısı doldurdu yüreğimi
Aç insanlar
Mazlumlar
Kimsesizler
Tıka basa doldurdu düşlerimi
Üçkağıtçılar
Zalimler
Ve namussuzlar
Karabasan gibi hep üzerimdeydiler
Bazen
Okyanuslar kadar derinlere dalmak istedim
Ama diz boyu sularda boğuldum
Yıldızlar kadar çok
Yıldızlar kadar kalabalıktım
Ancak
Onlar kadar yalnız
Onlar kadar sahipsiz bırakıldım
Hiç bir yeni gün
Umutla karşılamadı beni
Yürüyeceğim yol
Gideceğim adres hep belliydi
Bir mahkumun voltaları kadar hırslı olsa da
Bir mahkumun voltaları kadar anlamsız
Ve bir mahkumun voltaları kadar
Sınırlı kaldı adımlarım
Tek şekerli çayım
Sabahın yedisiyle, yirmi ikisinde
Orta şekerli kahvem
Gecenin ilk sıfırlı saatlerinde oldu
Çok şeker sevgilim ise
Şiirlerimin dışına çıkamadı
Dilekleri hep ben tuttum
Onlar hep başkalarına çıktılar
Hep kapı aralıklarına sıkıştı mutluluklarım
Çektim, çektim çıkaramadım
Ey! Hayat
Sen
Sadece bir masalmışsın
Sana hiç bir zaman inanmadım
Ben
Sefilleri çok oynadım
Ama hep gerçekçi oldum
Ben
Masallarda hiç oynamadım
İşte bu yüzden
Seni
Ne anka kuşunun kanatlarında
Ne de kaf dağının ardında
Hiç bir zaman aramadım…
Kayıt Tarihi : 22.5.2008 16:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gerçekleri hikâye saymıyorum...
Gerçekten güzel ve çok içten yazılmış bir şiir okudum.
Özellikle;
'Tek şekerli çayım
Sabahın yedisiyle, yirmi ikisinde
Orta şekerli kahvem
Gecenin ilk sıfırlı saatlerinde oldu
Çok şeker sevgilim ise
Şiirlerimin dışına çıkamadı '
bu bölümüne bayıldım.
Ben bir yazımda,
''ZAMAN, sonsuzdan gelip, önümüzden geçerek sonsuza akan bir nehirdir.
HAYAT, bu nehir önümüzden geçerken eğilip, elimize doldurarak içtiğimiz bir avuç sudur sadece...
Bu su, acı da olabilir, tatlı da... Buna da KADER diyoruz... '
demiştim.
Sanırım, işin özeti bu...
Kutluyorum güzel şiirinizi,
sevgim ve saygımla,
Ünal Beşkese
sevgili şairim oldukça ince düşünceli, hassas bir yapıya sahip, çok duygulu..
bazen diyerek, kendini iç hesaplaşmalarda buluyor ve kendini eleştiriyor..
ve sonunda hayattan dem vuruyor.. hayat kime istediğini verdi ki sevgili şairim.. biz insanoğlu doymaz yanımızla her daim hep bana hep bana dedikçe verdikleri ile yetinemez duruma geldik.. içinden çıkılmaz durumlarda ise hep hayata veryansın eder olduk..
hayatın içinden kendi envanterini çıkaran şair, kendisi ile hesaplaşmıştır.. kutluyorum hayatı özetleyen bu güzel şiiri ve şairini.. saygılar...
masallarda hiç oynamadım.
işte bu yüzden;
seni,
ne Anka Kuşunun kanatlarında,
ne de Kaf Dağının ardında
hiç bir zaman aramadım…
Ömer Osman Avcı
gerçekten çok güzel ifade etmişsiniz,hayatı sorgularken duygularınızı...
en içten dileklerle kutluyorum,bu duygulu dizeleri size yazdıran duyarlı yüreği...
saygı ile..
TÜM YORUMLAR (50)