Ey Hayat Şiiri - Döndü Dülger

EY HAYAT!...
Ey hayat artık beni korkutamazsın.
Alacağını aldın, çalacağını çaldın,
Benden geriye ne kaldı ki, boş vaatlerine inandıramazsın.
Ey hayat silahını kuşansan da aynı acıyla artık beni vuramazsın.

Ey hayat artık beni oyalayamazsın.
Nasırlı elerimle açtığım hendeğe gömdüm yüreğimi,
Sıraya bile koymadan sökerek kopardım hayallerimi,
Ey hayat belkilerin koynunda artık beni bulamazsın.

Ey hayat artık beni hüsrana boğamazsın.
Ben o sularda gençliğimi çırpınarak bıraktım.
Ben o gemide gönlü sürükleyerek defalarca batırdım.
Ey hayat sudan çıkmış balık gibiyim, artık beni aldatamazsın.

Ey hayat artık beni yaralayamazsın.
Tuzağına düşmem bu saatten sonra kandıramazsın.
Sağım solum içim dışım sayısız hezimet dolu.
Ey hayat defalarca katledildim, sağlam tek parçamı bulamazsın.

Ey hayat gel uğraşma artık sen yoluna ben yoluma,
Ne soğuğun dondurur, ne sıcağın yakar bundan sonra.
İster aşıma zehir kat, istersen altın tasta bal uzat.
Ey hayat! Ben senden çoktan vazgeçtim artık benimle oynayamazsın.
Ey hayat! Çek kanlı ellerini üzerimden artık beni yaşıyor sayamazsın......
Döndü Dülger