Asırlık savaştan çıkmış
Bir mağlup savaşçı misali
Kabullen, buraya kadarmış
Diyor yorgun bedenim.
Tükenmiş tüm takatim
Mecalim yok bir adım dahi öteye
Bir ölümcül yorgunluk sinmiş
Hayat veren her bir hücreme.
Bilesin ey hayat gene de
Duymayacaksın benden asla
Değil cümle, bir kelime bile
Vazgeçme, boyun eğme üstüne.
Ve heveslenme boş yere.
Görüp görebileceğin gözlerimde
Umuda seyreden gemiye
Işık tutan fenerin dinmeyen parıltısıdır.
Kayıt Tarihi : 12.10.2018 19:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Özcan Günergök](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/10/12/ey-hayat-43.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!