Ey Hayat Şiiri - Esel Arslan

Ey hayat,
Halatı çözdüm, demir aldım,
Umman da bir yelkenliyim,
Umutlarımı yelken direğine astım.
Eserse rüzgarlar eğer gönlümce,
Bütün limanları terkedeceğim.

Ey hayat denen sürünceme,
Çek, ellerini, artık ensemden,
Gündüzüm karıştı geceme,
Keder akıtma gözlerinden gözlerime.

Bunca yılın acımasız esaretini,
Bir pula satacağım,
Topladım cesaretimi,
Gündüzü geceye katacağım,
Bir de türkü tutturup, sırt üstü yatacağım.

Ey hayat, yol ver,
Kalırsam hüznümle başbaşa,
İnan göz yaşlarım da boğulacağım,
Zehir, zıkkım yüklü gırtlağım,
Zorlama beni, üzerine kusacağım.

Ey hayat, yol ver,
Bir yelkenli olayım,
Rotasız, dümensiz,
Yorgun kıyılarından kaçayım,
Bırak yakamı ne olur,
Keyfimle birlik olayım.

2007- Ankara