Ey Hayat Şiiri - Ufuk Coşgun

Hayat üstüme üstüme gelme
Derman kalmadı, güç bitti
Direnemiyorum gelme
Gelme hayat düşerim

Düşerim de kalkamam daha
Bitti düşlerim, bitti rüyam
Ben bittim hayat
Ben Tükendim gelme
Gelme giderim

Giderim de gelemem geri
Düşerim yollara ıssız bucaksız
Karanlıklara gömerim bedenimi
Ben yoruldum
Gelme kırılırım

Kırılırım da birleşemem geri
Paramparça olurum hayat
Her parçam ayrı diyarda
Ben düştüm
Gelme kalkamam

Kalkamam bir daha
Düşemem yollara, diyarlara
Bakamam ufka bir daha
Ben göremem
Gelme kör oldum

Karanlık her yer
Issız, sessiz, zifiri karanlık
Yalnızım hayat
Tek başıma bi çare
Gelme ezilirim

Ezilirim hayat
Her sözün, her lafın altında
Ezildim de sustum
Sustukça ezildim hayat
Dilsiz kaldım

Lâl oldum hayat
Gelme üstüme
Giderim duramam daha
Gelme hayat gelme
Gelme üstüme üstüme

Kalmadı neşem,
Kalmadı umudum
Kalmadı rüyalarım
Hayallerim bitti
Gelme hayat
Gelme......
Ben bittim....