Ey Hayat Şiiri - Haydar Bibinoğlu

Mevsim mevsim
sene sene yok oldun.
Yordun beni
kırdın beni
çok oldun.
Kurşun oldun
kılıç oldun
ok oldun.
Düş yakamdan
çek elini ey hayat!

Bulut bulut buğulandı gözlerim.
Duyulmuyor çığlık çığlık sözlerim.
İn sırtımdan
tutmaz oldu dizlerim.
Düş yakamdan
çek elini ey hayat!

Doğru oldum
umudumu kırdın sen.
Gül uzattım
yüreğimden vurdun sen.
Dört yanıma
hain tuzak kurdun sen.
Düş yakamdan
çek elini ey hayat!

Az istedim
dirhem bile vermedin.
Yollarıma güllü kilim sermedin.
Yaralandım
bir kez merhem sürmedin.
Düş yakamdan
çek elini ey hayat.

Kolay kayıp
zor belimi büküyor.
Hasret artık ciğerimi söküyor.
Ben toprağı
toprak beni çekiyor.
Düş yakamdan
çek elini ey hayat!

Boş dolmadı
dolularsa almadı.
Dara düştüm
dost kapımı çalmadı.
Artık
sana ihtiyacım kalmadı.
Düş yakamdan
çek elini ey hayat!